Така се губат најблиските

Мириса на испраќање,
збогување,
последни поздрави…
И црвено шеќерно јаболче…
Мириса на детство, спомени…
Борба за последен здив и мртви души…
А секој последен здив мириса на живот…
влева надеж, огрева сонце
и во мигот кога си се надевал
дека светот повторно ќе заоѓа на запад,
а утре сите не чека ново утро…
Молк.
Тежина.
Мачнина.
Некому олеснува…
Некому останува целиот живот…
Така се губат најблиските.
(и мртви и живи)